Rota - Maria Konopnicka

5(6) (7) 7 (6) (7) 6 (6)
5 (6) (7) 7 (8) 8 (8)
6 7 (8) 8 (8) 7(7) (6)
(6) (8) 8 (9) (8) 7 (7)
5 (6) (7) 7 (6) (7) 6 (6)
(6) (6) (6) (8) 8 (9)
8 5 (8) 7 (7) (6) 

1. Nie rzucim ziemi skąd nasz ród,
nie damy pogrześć mowy.
Polski my naród, polski ród,
królewski szczep piastowy.
Nie damy by nas zgnębił wróg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !

2. Do krwi ostatniej kropli z żył,
bronić będziemy ducha,
aż się rozpadnie w proch i w pył
krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !

3. Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,
ni dzieci nam germanił.
Orężem stanie hufiec nasz,
duch będzie nam hetmanił.
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !

4.Nie  damy miana Polski zgnieść,
nie pudziem żywo w trumne
Ojczyzny honor i jej cześć,* [„Na Polski imię, na Jej cześć” "W Ojczyzny imię" — w inne wersje]
podniesiem czoło dumne
Ziemie odzyska ojców wnuk
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!